Ach, de liefde…

Heeft iemand de perikelen rondom Dreetje Hazes een beetje gevolgd de afgelopen weken? Ik ook niet, maar als ik een nieuwssite opende, ontkwam ik er niet aan. Mocht je nou echt onder een steen hebben gelegen, dan volgt hier even een kleine samenvatting.
Twee weken geleden: Dreetje (12) en Monique (40) zijn uit elkaar.
Vorige week: Dreetje (12) en Monique (40) gaan samen met zoon Dreetjetje (2) op vakantie.
Deze week: Dreetje (12) en Monique (40) zijn weer bij elkaar.
Normale stellen zeggen dan gewoon: we hebben effe een beetje mot. Klaar.

Over mot gesproken: het gaat er dit jaar ook geheid weer van komen. Ik werp me dus maar weer op als analyticus, want: BOER ZOEKT VROUW IS BEGONNEN!!!

Dus. Gisteravond de aftrap: de boeren en (3!) boerinnen worden aan het volk voorgesteld. Yvon stond tien dagen pleurisvroeg op, maar het was het waard. En altijd denk ik: welke vijf boeren gaan het worden? Wie blijft er uiteindelijk alleen over, wie is er te moeilijk in de omgang met iedereen behalve met Yvon? (Want geef toe, ieder jaar valt er weer een hork door de mand.) En vooral: wie krijgt de meeste brieven?

Okee, daar eerst maar eens mee beginnen. Bij de dames is dat Michelle de champignonkweekster. Wat. Een. Leuk. Wijf! Waarom is daar nog geen vent aan blijven plakken? Het is geen koele Agnes, geen stugge Henrieke en al heulemaal geen Bertie. Al kon je daar tenminste wel mee lachen, uiteindelijk. Michelle heeft al een hoekbank gekocht om op te knuffelen.

Dat brengt ons bij Remco uit Friesland. Die zegt namelijk over zichzelf dat ie een knuffelbeer is. Ik zie een match, knuffelwise dan. Hij spuit twee keer per dag de stront van de muur en de vloer, Michelle laat haar champignons op compost groeien (waar Yvon dan weer zo van schrikt dat ze meteen een champignon vermoordt). Oplossing mestoverschot: die champignons op Remco’s vloer, scheelt hem weer tijd en zo kunnen ze sneller saampjes op de hoekbank. Mooi, schrap die twee maar. Er zijn nog maar acht boeren in de aanbieding.

Marnix van 39 is vleesvee- en ponyfokker. En hij is wimperlezer. Hij heeft namelijk de gave om aan de wimpers van Us Heit (zijn topstier) te zien of ie hard of heel hard weg moet rennen. Us Heit is een dikbil en daar houdt meneer wel van, dames.
Hij is ook een kei in uiterlijke verzorging, want Aaltje wordt gewassen, geföhnd en haar nageltjes worden gedaan. Aaltje is een koe hè? Maar: ook een pluspunt, ladies. Ik denk op dat moment: deze jongen gaat heel veel brieven (of mailtjes) krijgen. Totdat hij vertelt dat hij er moeilijk mee om kan gaan als iemand ergens op een andere manier op reageert. Hij is nogal eigenwijs, schijnt. En op dat moment denk ik dan weer: die gaat echt niet veel brieven (of mailtjes) krijgen.
Dan zien we dat hij ook nog eens paardenfluisteraar is en dat er in de woonkamer een hond ligt met dertigduizend puppies van twee dagen oud. Puppies!!! Right, that’s it. Hij gaat heel erg veel brieven krijgen. Vooral van paajjjdenmeisjes.

In de Noordoostpolder boert Wim. Wim is akkerbouwer en scheurt de hele dag op de gemeenschappelijke trekker heen en weer. Aan z’n kapsel te zien doet ie dat vaak te hard; z’n krullen beginnen bijna op z’n achterhoofd. Wim weet alles van grond, aardappelen en suikerbieten.

Steffi, de boerin who fucks horses (kijk hier even, dan snap je ‘m: https://www.youtube.com/watch?v=FWIyXww7a3E) heeft ongeveer hetzelfde kapsel als Wim, realiseer ik me ineens. Da’s handig, dan kunnen ze fijn stylingtips uitwisselen. Ja, ik vind het nu al een leuk stel samen. Als dat kinderen krijgt joh… krullen everywhere! Over kinderen krijgen gesproken: dat horsefucken is wel een dingetje hoor. We zien Steffi sperma vangen en dat doet ze door de hengst eerst aan een doekje te laten snuffen dat naar merrie ruikt. Ik vind het vrij omslachtig. Geef dat beest gewoon de Playhorse of de Penthorse om door te bladeren…
Steffi deelt en passant nog mee dat ze x-benen heeft. Dat is leuk, want Wim stottert een bietje. Of zoals hij het zelf charmant zegt: “Ik haper af en toe wat.” Ah joh, genezellig!

Van de paarden naar de geiten. Iemand enig idee waar kleinigheidjes vandaan komen? Uit de mamageit natuurlijk! Flauw, ikweettut. Saskia is een weduwe van 53 die kinderen, kleinkinderen en een heleboel geiten heeft. En kleine geitjes dus. Ik ben sinds gisteravond geitenfan, echt waar. En helemaal van die kleintjes. Dat geluidje… ik smelt!

Jan, de melkveehouder van 60 is dit jaar de oudste van het stel. Hij komt wat afstandelijk en autoritair over. Maar al snel blijkt waarom: ook hij heeft zijn partner verloren. Dat is nog maar zes jaar geleden en het zit hem -begrijpelijk- nog steeds hoog. Yvon stelt de vraag die bij iedereen door het hoofd schiet: “ligt het ver genoeg achter je?” Dat maakt wel wat los bij hem. Maar: hij zegt voor een doorstart te gaan op z’n jonge ouwe dag en zijn lieve kinderen staan vierkant achter hem, terwijl het voor hen ook niet makkelijk kan zijn. Dan krijg je toch ineens een heel ander beeld van die man. Die gun je toch gewoon een berg brieven? (Niet van mij overigens; ik heb mijn eigen Jan al. Die is ook 60. En boer. Lesboer.)

Rudie uut Grunn is een man van de wereld, want hij is een wereldwijd melkveeadviseur. Hij is positief ingesteld, want bij Rudie moet niets. Nee, bij Rudie mag alles. “We moeten niet door, we mógen door!”, dat is zijn credo. Want: “moeten is dwang, daar houden we niet van.” Zo moet hij ook niet per sé iets met zijn woonkamer blijkbaar, want die is nogal eh… minimalistisch ingesteld. Er staat niets in. Ja, er is een open haard. Yvon stelt voor die dan maar aan te steken, waarop Rudie oppert dat hij ook gewoon de cv even wat hoger kan zetten. Die snapt het toch nog niet helemaal.

Een andere melkveehouder is Wilfred. Hij is 43, zegt “worre” in plaats van “worden” (doet die champignonbabe ook trouwens) en heeft twee melkrobots. Bliep! Verder is zijn stal (in tegenstelling tot die van Remco) superuberbrandjeschoon. Hij is 43. Had ik dat al gezegd? Okee.
Verder is hij wel eens verliefd geweest op een “meidje”, gaat ie twee keer per jaar op singlevakantie (zonder resultaat dus), heeft ie sfeervolle blauwe bureaustoelen aan de keukentafel staan en heeft hij een houtsnipperverwerker waar ie grote verwerkte-houtsnipperbergen mee maakt om te beklimmen in zijn eigen tuin. Of zoiets. En oh ja, hij is 43. (Serieus???)

En dan hebben we Jaap, de bloemenkweker. Hij woont in de kas en hij houdt Shetlandponies als hobby. Yvon krijgt een college bloemen vasthouden (“Over de hand, als een kindje.”) en hij is volgens mij dodelijk verlegen. Ik krijg dan altijd het idee dat er iemand heeft gezegd: “zeg jong, gif je ‘ns up veur boer zoekt frau! As oe het niet dut, doe ik het wel voor oe!” Dat dus. Zijn vader en moeder zouden hier best schuldig aan kunnen zijn. Want pa en ma zijn inmiddels al 53 jaar getrouwd. Pa kijkt een beetje moeilijk in de camera als zijn eega dat zegt, maar dat zal wel toeval zijn.

Nou goed, het grote brievenschrijven/plakboeken maken/breien, haken en kleien kan beginnen en wij? Wij moeten een paar maanden wachten.

Mijn voorspelling? Michelle, Steffi, Jan en Marnix zien we sowieso terug en tussen Wim en Saskia wordt het nog spannend.
We gaan het zien in september!