Hallo mensen, ik kom me even voorstellen.
Hoi!
Mijn naam is Lizzy. Nou ja, dat is mijn naam geworden. Bij mijn echte moeder heette ik nog Nel. Maar ja, ik schijn al een tante te hebben die zo heet. Ik ken ‘r nog niet, maar vanmiddag komt ze naar me kijken. Ik weet trouwens niet eens wat een tante is, maar daar kom ik dan straks wel achter. (Hoe zou een tante trouwens smaken?)
Gisteren is m’n hele leven veranderd. M’n hele leven van bijna acht weken. Er kwamen een meneer en een mevrouw naar m’n huis en ze waren heel lief voor me. Ik had ze wel eens eerder gezien: toen ik twee, vier en zes weken was. Toen ik twee weken oud was, lag ik al bij die meneer in z’n armen.
Bij m’n toekomstige baas… Ik slaap gewoon lekker verder hoor! Ben pas 2 weken oud, joh!
En toen ik vier weken oud was, lag ik bij die mevrouw op schoot.
Lekker op schoot bij m’n toekomstige vrouwtje… Heerlijk!
Vorige week, toen ik zes weken was, gaven ze me ineens extra veel aandacht. Nu weet ik waarom: ze hebben me geadopteerd!
Gisteren kwamen ze dus weer en mocht ik met ze mee, in de auto. Wat een belevenis! Ik mocht voorin, op schoot bij m’n nieuwe baas. Ik was er stil van; zo veel indruk maakte het op me. Toen die motor tegen me begon te grommen, deed ik af en toe m’n koppie bij m’n baas onder z’n arm. Een beetje eng was het wel allemaal… Halverwege de reis hield die grommotor z’n waffel. Wat denk je? Staan we ineens op een boot! Met de auto! Cool! Mijn nieuwe baas heeft gewoon een vaarauto! Nog nooit meegemaakt!!! De mevrouw van die boot was op slag verliefd op me. Maar ja… dat is ook niet zo moeilijk hè?
Op weg naar m’n nieuwe huis, in de vaarauto.
Even later, bij m’n nieuwe huis, mocht ik meteen even met de baas naar het grasveld naast het huis. Aan m’n nieuwe riem. Dat vond ik wel een beetje raar hoor, aan zo’n ding vast. Moest ik even aan wennen. Ondertussen verdween m’n vrouwtje uit het zicht. Waar was ze nou ineens? Ik begreep er niks van. Wat denk je? Komt ze even later ook naar het grasveld, met een grote, nogal grijze Duitse herdermevrouw aan een riem. “Zachtjes hè, Geena?”, zei ze steeds tegen die kolos. Slik. Dat had ik effe niet zien aankomen. Ik hield me klein en bleef lekker dicht bij de baas. Maar ik was toch ook wel een beetje nieuwsgierig. Er werd een beetje aan me geroken, ik rook een beetje terug en begon voorzichtig likjes aan die Duitse herdermevrouw haar bek te geven. Dat schijnt een goed teken te zijn. Ze heet dus Geena en is best wel lief. Ze is een soort pleegmoeder voor me, al laat ze me voorlopig nog lekker in m’n sop gaar koken.
Hier zit ik bij die Duitse herdermevrouw.
Na onze kennismaking mocht ik eindelijk naar m’n nieuwe huis. M’n pleegmoeder moest als eerste naar binnen en daarna mocht ik pas. De baas deed m’n riem los en voorzichtig liep ik richting de deur. “Kom maar, Lizzy!”, zeiden m’n baas en m’n vrouwtje. “Hier ga je wonen.” Jeetje… Het rook er anders. Het rook er naar andere hond. Alles was vreemd. Vreemde tafel, vreemde bank… (Hmmmm, hoe zou die bank trouwens smaken?) Voorzichtig ging ik de boel maar een beetje verkennen. Geena hield elke beweging van mij in de gaten. Ineens hoorde ik gemiauw. Hé, dat geluid ken ik nog van m’n oude huis! Ze hebben hier ook nog een kat!!! Leukleukleukleukleuk!!! Mickey (want zo heet ie) kwam de kamer binnengewandeld. Hij liep een paar stappen en stond ineens stil. Die blik in die ogen toen hij me zag… wat is DIT nu weer? Mickey en ik zijn ongeveer net zo groot en ik vind het een heel erg leuk speelkameraadje. Alleen denkt Mickey daar zelf nu nog anders over.
En nu woon ik dus bij Jan en Anneke. Die hebben een soort van houtjesrelatie ofzoiets. Latten noemen ze dat geloof ik. Ik vind latten wel leuk hoor! Vooral om m’n tanden in te zetten…
Ondertussen zijn we een dag verder. Ik heb het hier goed. Het is hier een fantastisch hotel. Ik heb m’n eigen kamer; de bench, en een heleboel speelgoed. Geena heeft ook speelgoed gekregen: een heel groot flostouw. Ik wilde daar ook wel mee spelen, maar toen ging ze even tegen me grommen. Ja, het is ook van haar en niet van mij. Moet ik nog even leren, hihi… gaan ze wel een kluif aan krijgen hoor, want ik vind alles leuk. Weet je wat ik ook leuk vind? De kaplaarzen van het vrouwtje. Die heeft ze speciaal gekocht omdat ze mij willen leren m’n behoefte te doen langs de slootkant. Dat is bij Geena ook gelukt. Maar goed, die laarzen dus. Ze heeft ze gekocht met een slangenprint. Voor de baas ofzo. Vindt ie leuk. Geen idee waarom. Maar ik vind het geweldig om die slangenlaarzen aan te vallen. Ze glimmen ook zo leuk… (Wat is trouwens dat lange groene ding dat boven m’n bench in een glazen bak op een boomtak hangt? Ik zou het niet weten…)
Dit hangt boven m’n bench. Geen idee wat het is, maar het kronkelt leuk.
Ik mag ook om de haverklap met de baas of de vrouw mee naar het grasveld. Zelfs midden in de nacht! Spannend joh! Zetten ze speciaal de wekker voor me. Dan mag ik lekker mee en dan doe ik al braaf m’n behoefte op het grasveld. Gaat meestal goed. En als het dan goed gaat, dan krijg ik iets lekkers. Yum! Ik weet ook, dat als ik braaf ga zitten, er meestal ook iets lekkers volgt. Dus wat doe ik nu? Als ik op het grasveld ben geweest en ik kom thuis, dan ga ik in de gang al meteen zitten en zet ik m’n allerliefste smoeltje op. Het werkt wel trouwens…
Sinds vanmorgen zeven uur weet ik ook waar ik woon. Het vrouwtje was met me naar het grasveld geweest. Ik had braaf alles gedaan wat ik moest doen en ben toen nog even verder gelopen naar de steiger. Daar heb ik eendjes en meerkoeten gezien. Su-per-spannend!!! Maar het had wat gevroren, dus was het best wel koud. Toen de vrouw zei dat we naar huis gingen, heb ik zelfs een stukje gerend en liep ik daarna keurig aan de riem voor de vrouw uit naar het goede huis. Drie keer raden wat er toen gebeurde… Yep! Snoepje!
Ik heb trouwens sterk het vermoeden dat er nog een Lizzy rondloopt hier. Echt waar! Ik heb ‘r vanmorgen gezien in de gang. Ik schrok me rot! De vrouw zei dat het een spiegel was, maar ik heb echt geen idee wat ze daar nou weer mee bedoelde. Ik heb nog even achter de spiegel gekeken, maar Lizzy was nergens meer te zien. Volgende keer moet ik toch nog eens goed kijken…
Verder hoor ik de hele dag: “Lizzy, Lizzy, Lizzy…” Af en toe reageer ik maar, want ik denk toch dat ze mij ermee bedoelen.
Nou goed, ik heb het hier dus wel naar m’n zin. Ik loop al lekker achter de baas, de vrouw, Geena en Mickey aan (in die volgorde) en als ik moe ben, ga ik zelf in de bench liggen. Of zorg ik dat ik lekker dicht bij m’n baas…
Lekker opwarmen bij de baas.
…of m’n vrouwtje ben, want dan ben ik veilig.
En lekker kroelen met de vrouw.
Nee, ik red het hier wel!
Poot van Lizzy.
annekedejong 