De beste wensen. Tja.
We luidden het nieuwe jaar in met z’n drietjes. We hadden even een heftige maand achter de rug en het nieuwe jaar betekende een nieuwe start. Letterlijk en figuurlijk.
Sinds een aantal jaren is de jaarwisseling een emotioneel moment. Altijd effe janken. Duurt twintig seconden en dan lachen we erom. Een ander zal er geen moer van snappen, maar wij weten waarom. En hoe. En daarna steevast: “Over elf dagen ben ik jarig!”
Elf dagen later vierden we mijn verjaardag. Met de hele familie. Twee hele families. Een “nieuwe grote” en “onze kleine”. En er werden prachtige foto’s gemaakt van onze kleine.
Weer elf dagen later stond de wereld stil.
Hij draait nog steeds niet.
Wat volgde was een jaar als een rollercoaster. Zo veel te doen, zo veel te regelen. Nog steeds. En ondanks dat de wereld stilstond, vloog het jaar voorbij.
Ik zie tegen alles op. Tegen de kerstdagen, tegen de jaarwisseling, tegen onze verjaardagen. Tegen alles wat voor de eerste keer voorbijkomt.
Het nieuwe jaar kan niet slechter worden dan het afgelopen jaar; dit jaar sloeg alles. Te veel mensen die er ineens niet meer zijn.
Vooral jij.
De foto van “onze kleine” heb je bij je. Jij met je drie kinderen die aan je lippen hangen op mijn verjaardag.
Klotejaar…
annekedejong 