Geplaatst op 6 mei
Oh yes, and they’re back with a mission. Chicks on a mission. Sorry… vanaf nu in het Nederlands, de Jong! Ahum… Een paar maanden geleden vond ik het nodig de wereld te wijzen op een fenomeen dat velen onder ons niet kennen uit het dagelijks leven. En nu is het weer zover. Ze zijn er weer. En hoe! De Gooische meisjes. En waar we ons een half jaar geleden ofzo nog konden vergapen aan dom gedrag in een auto op weg naar het ultieme verjaardagsjurkje dat zich uiteindelijk toch niet in Brussel bevond, maar ergens in de hersenpan van een Gooische stylist (lees: kledinghomo, waar ik niks tegen heb, kleding. Nee, homo’s. Ik maakte een grapje. Uiteraard.), nu zien we dom gedrag in een bijstandswoning in Amsterdam-Noord. Jazeker: een bijstandswoning. Arbeiderswoning, kan ook. Volksbuurt, whatever. In elk geval hebben de dames, net als de Frogers een tijdje terug, zich laten strikken om zich een maand lang door RTL op bijstandsniveau in een Amsterdamse woning te laten volgen. De woning werd tussen neus en lippen vanuit de auto tijdens het voorbijrijden per mobiel aan het thuisfront “een hel” genoemd, dus dat beloofde een hoop goeds. Er was éénmalig een budget van € 1000,= beschikbaar gesteld om de woning in te richten en warempel: de dames kregen er zowaar lol in om op Marktplaats te gaan speuren en ja: zelfs om af te dingen. Het lukte ze aardig. Toen kwam aflevering nummer twee en moesten ze echt hun luxeleven verlaten om naar Amsterdam-Noord te gaan. Dus: per GM (Gooisch Meisje) mocht er “slechts” één koffer mee met persoonlijke spullen (en nee, géén mobieltjes), wat tot nogal rare taferelen leidde. GM’s die op koffers moesten gaan zitten omdat er voor vijf meiden in totaal 4 föhns mee moesten, één GM die het nodig vond om zes paar schoenen mee te nemen (Quote van een collega-GM: “Als ze op vakantie gaat, neemt ze vaak 14 paar mee, dus dit valt nog mee hoowr…”) Toen was het grote moment daar: met de roze koffertjes op wielen dwars door Amsterdam met het openbaar vervoer naar het nieuwe, tijdelijke onderkomen. Nou… achter het Centraal Station kwamen de meiden tot een schokkende ontdekking: ze moesten het water over. En daarvoor moesten ze op een… tja, wat is dat voor een ding? “Dat heb ik nog nooooit gezien. Ik heb alleen ooit in een hovercraft gezeten, maar dit…” jawel, dames en heren: de dames maakten kennis met een pont. Met afschuw zagen ze wat er van de pont, dus uit Amsterdam-Noord kwam. “Moet je kijken, allemaal zwervers…” (Denk hier een kilootje Gooische “r” bij, hè? Zwewrvewrs…)
De eerste dag werd er uitermate goedkoop geshopt: er moesten toch wat dingen in huis gehaald worden voor de eerste levensbehoefte, nietwaar? Daaronder verstaat GM Florine (de naam alléén al, jongens…) ook wijn. Weliswaar in een pak en van de onderste plank, maar toch… “Flo” wilde twee pakken inslaan, want: “ja maawr… één pak? We zijn met z’n vijven hoowr…” Ze won het niet en thuisgekomen kreeg het ene pak wijn van de vijf kenners classificaties variërend van “best een lekkerwr wijntje”, via “gatvewr… wat zoet”, tot ” ’t is net appelsap!!!” Ach en wee… De eerste avond koken ging door een slimme zet van de dames ook gigantisch de mist in. De GM’s hadden voor een prikkie een gasfornuis op de kop kunnen tikken en toen de vader van über-GM Pauline (die overigens de volgende ochtend doodleuk de keuken in kwam lopen gehuld in een T-shirt met de opdruk: “Gooische Trut” en daarmee bewijst in elk geval wèl over een beetje zelfkennis te beschikken) het ding kwam aansluiten, bleek dat ze een fornuis hadden gekocht dat niet werkte op aardgas, maar op butagas. En ja hoor, ineens was daar de stelling: “ik heb daawr nog nooit van gehoowrd, titaangas…” Hallo!!! Tut!!! BU-TA-GAS. BU-TAAN!!! Zucht… En ja, wat doe je als je niet kunt koken? Dan volgt er een discussie. En die discussie ging ongeveer zo: “Nou, dan moeten we maawr wat halen…” “Ja, dag… dan kunnen we beter een boterham met pindakaas eten!” (Heel goed op bijstandsniveau gedacht), maar nee hoor: über-GM Pauline vond dat niet kunnen: ” ’s Avonds een boterham met pindakaas eten, ja sorry hoor… ik weet dat er een hoop mensen zijn die dat moeten doen, maar dat vind ik zo armoedig… dat hoort gewoon niet bij mijn opvoeding…” Als ik kinderen had en ik zou mijn dochter dat horen zeggen, zou ik me als ouder toch eens voorzichtig gaan afvragen: waar is het fout gegaan? Alhoewel… ik schat de “oudewrs” niet veel hoger in, qua maatschappelijk inlevingsvermogen.
Dacht je dat je je genoeg geërgerd had aan het dommige gedrag van deze GM’s… het kan altijd nog erger: direkt er na komt lekker slim op de buis. Mannen moeten voorspellen wat vrouwen gaan antwoorden op vragen als: was de moord op Kennedy vooraf via internet uitgelekt (ze zeiden ja!!!) en: is de Euromast hoger dan één kilometer? (Natuuuuuuurlijk…) en: is Hitler door Napoleon verslagen? Een quiz van niks, maar echt een aanrader als je je lachspieren, c.q. verbazingsfrons wilt trainen. En hulde aan al deze dames: ze bewijzen dat dommigheid echt in alle lagen van de bevolking voorkomt… Toch een fijn idee dat je daar dan weer geen geld voor nodig hebt…
annekedejong 
Geef een reactie