Nee, je hebt niks gemist.
Nee, het is nog niet begonnen.
En nee, ik heb geen voorkennis.
Vanavond begint het weer: de zoektocht naar de liefde van tien vrijgezelle boeren. En dit jaar zit er een Terschellingse bij de tien boeren die brieven gaan krijgen. Natúúrlijk vind ik dat zij door moet, want hoe meer Terschelling op tv, hoe beter. Maar ik moet van tevoren even het één en ander uitleggen.
Kijk, Terschelling is dus een eiland. Ik mag hopen dat dat algemeen bekend is. Daar ga je naartoe met een boot. Een veerboot, een snelboot, maakt niet uit. Maar je gaat er in geen geval met een pont naartoe. Ze kennen dat fenomeen daar wel hoor, daar niet van, maar dan vooral gespeld met een d. Pond dus. Van een pond suiker. Of een pond boter. Of eh… een pond bloem. En nu ik het daar toch over heb: flikker een beetje suiker, boter, melk, koekkruiden en een snufje zout bij dat pondje bloem en je hebt de ingrediënten voor een heerlijke Terschellinger koek bij elkaar: de pondkoek. Die zijn naam kreeg omdat er een pond (daar heb je ‘m weer) bloem in zit. Echt retelekker. Vooral met een beetje boter erop. Maar goed, ik dwaal af. Waar ik wel heen wil: DE fout. Want hij gaat ongetwijfeld weer gemaakt worden.
Dus ik leg het nog één keer uit: deze boerin komt VAN Terschelling omdat ze OP Terschelling woont. En dus nooit zeggen dat ze IN Terschelling woont en dat ze UIT Terschelling komt. Technisch gezien kun je wel UIT Terschelling komen, maar alléén als ze je daar tot aan je nek hebben ingegraven.
Daar zijn ze allang mee gestopt. Dat doen ze tegenwoordig alleen nog maar met een niet nader te noemen Russische leider…
Goed, jullie zijn inmiddels voldoende opgevoed, dus tot zover.
Veel plezier vanavond!
annekedejong 
Heerlijk!!!!