Er zijn van die momenten hè, tijdens die citytrips… Zo’n boer wordt uit z’n natuurlijke habitat geplukt en na een dolle tijd met 10 speeddates, 5 dagdates en 3 logeetjes op de boerderie met de zelfgekozen potentiële liefde ergens in een hotel gestopt. En dat allemaal onder het motto: let’s see what happens. En dat gaat bijna altijd verkeerd. Want sommige boeren trekken dat niet. Die vallen genadeloos door de mand. Of de uitverkorene doet dat.
Zoals Karine, die met Mandarijnman zit opgescheept. Ze zijn op Malta en ze zijn er beiden voor een andere reden. Karine is vooral op fotosafari en Mandarijnman is op liefdesstage. Want hoe doe je dat nou, zo’n relatie? Nou, volgens “GeeJee” moet je vooral veel en vaak woorden als “schat” en “lieverd” gebruiken, complimentjes geven en daarbij regelmatig een arm om iemand heen gooien en af en toe een kus afdwingen. Alleen geeft Karine geen krimp. Ze geeft vooral antwoord door niks te zeggen als hij weer op één of andere manier zijn liefde voor haar probeert te tonen. Wat er weer voor zorgt dat hij nog onzekerder wordt dan dat ie al is. Als zij dan wil praten, doet hij dat weer af met een grapje en dat pikt zij dan weer niet, want ja… “Ik ben wel serieus nu hè?”
Ja muts, als hij iets serieus zegt, reageer je niet en dan… wat verwacht je nou van een kerel die in een roze konijnenpak door z’n keuken liep? Karine zegt wel dat ze wat meer open wordt en informeert of GeeJee dat ook voelt. Die zegt natuurlijk van wel (ik zie geen verschil bij die fotograferende koelkast) en hij zegt haar steeds interessanter te gaan vinden. Jaja… Nee, dat ene shot van Mandarijnman die als een olifant in een porseleinkast door die glaswinkel liep, geeft mooi aan hoe deze “relatie” gaat lopen. Niet. Hij wil te graag. En zij? Zij heeft een leuke gratis citytrip in the pocket.
Hjeert en Angela zijn in Spanje gedropt. In Pamplona. Waar die stieren altijd door de straten rennen. Nou Angela… als ik jou was, was ik harder voor Hjeert weggerend dan voor honderd dolle stieren. Manmanman… Hjeert wil de citytrip benutten om uit te vinden of er een klik is. Of, zoals Hjeert het verwoordt: “Ofzeèchbiemepest.” Angela vindt dat ze redelijk hetzelfde zijn: afwachtend. En met twee afwachtende mensen kom je niet ver, dus wil zij deze tijd benutten om wat dingen aan te kaarten. Ze zijn er wel achter dat ze allebei niet te snel willen. Nou ja, dat is al iets. Op de tweede dag verplaatst het stel zich per auto naar het platteland. Hjeert informeert na een leeg “jaja…” en een zucht: “Vinddenogstiedsluuk?” Ja hoor, Angela vindt het -ongelooflijk maar waar- nog steeds leuk. Op haar beurt vraagt zij of hij het ook wel naar z’n zin heeft en het antwoord is positief. Maar dat antwoord slaat wel op de reis (“ja, bietjerondrije…”) en niet op de indirecte vraag of hij haar gezelschap nog leuk vindt. Dus gooit zij het over een andere boeg en vertelt dat ze op Cyprus ook met een auto heeft rondgereden. Hjeert reageert niet en kijkt verveeld naar buiten. VRAAG NOU OOK EENS WAT, LUL!!! “…was ook wel leuk…”, vult ze zelf maar aan. Au…
Het wordt er allemaal niet gezelliger op. Hjeert zoekt geen enkele toenadering en Angela sluit zich er uit zelfbescherming ook maar voor af. En als ze nog niet was afgeknapt op Hjeert, dan moet dat de volgende ochtend wel gebeurd zijn: er wordt buiten voor de deur een sigaretje gerookt. Angela heeft zich voor de gelegenheid gewoon lekker aangekleed. Dit in tegenstelling tot Hjeert. Hij heeft z’n jas aangedaan, ik mag hopen z’n onderbroek en een paar teenslippers. Daarbij kijkt hij de andere kant op en haalt even ongegeneerd z’n neus op. RUN, ANGELA, RUN!!! Maar goed, ze gaan vandaag weer terug naar de stad. Zij heeft zich voorgenomen vandaag maar eens te vragen wat hij nou precies wil, maar boven een “bakskekoffie” is hij haar net voor: “Hoevinddedatgeut?” “Wel goed, toch?”, reageert Angela een tikkie lafjes. Hallo??? Jij ging hem toch voor het blok zetten??? Nou goed, Hjeert vindt dat ze niet bij elkaar passen, omdat zij wat teruggetrokken is. Ze is te rustig. Volgens mij vond hij dat na het vertrek van Miss Cameltoe juist een pluspunt, maar goed… En dan merkt Hjeert op: “Ik denk dat jij me in m’n doen en laten niet bij kunt houden…” Angela proest het uit. En wij op de bank ook. Nee Hjeert, jij trekt volle zalen met dat drukke gedoe van je! Angela vertelt hem dat ze het ook niet ziet zitten met Hjeert, qua relatie. Hjeert zegt de vrouwelijke versie van zichzelf te zoeken. En dat noemt hij dan “m’n wauwie.” Nondepinnekes!!! Lekker blijven zoeken, jongen…
Wie trouwens ook blijft zoeken, is Annemiek. Die gaat helemaal opnieuw beginnen en dus niet op citytrip. Annemiek heeft uit de meer dan 600 brieven Bram uitgekozen. Een student èn vrachtwagenchauffeur uit Brabant. (En ja mensen, Erik werd weggestuurd vanwege het feit dat ie 70 kilometer verderop woonde en mevrouw dit te ver weg vond. Wat moet die gast zich nu lullig voelen, zeg…) Bram komt op z’n motor naar Drenthe gereden voor een dagje samen. Op het eerste gezicht klikt het: ze stapt bij hem achterop de motor en ze gaan samen paardrijden. Maar dan wordt er ergens een stopje gemaakt om iets te drinken en laat ze het gesprek weer helemaal doodbloeden. Want tja… ze weet niet of ze er wel klaar voor is. Zeg, tuthola: het is een eerste date. Je hoeft niet meteen je trouwerij te regelen hoor. Pffff… vermoeiend.
Jan en Nienke zijn in het prachtige Edinburgh. Jan vertelt dat hij vrij snel gaat in de liefde: meteen samenwonen, twaalf jaar samenblijven en vier kinderen op de wereld zetten. Nienke zit anders in elkaar en heeft zelfs nog nooit samengewoond. Zij wil iets rustig laten groeien en Jan is wat dat betreft al veel verder. Ook in het gevoel. En daar baalt zij van, want zij wil dat ook, omdat ze hem wel leuk vindt en het ook lullig vindt voor hem. Maar ja… gevoel laat zich niet dwingen. Ondanks dat hij zegt een tropische oceaan in haar ogen te zien. Zij kan moeilijk omgaan met de complimentjes en de verliefde blikken die ze van hem krijgt. In een volgend shot zien we haar in een boek lezen en zien we hem alleen op een bankje zitten. Zo’n prinses Diana voor de Taj Mahal-momentje, zeg maar. De makers van Boer zoekt Vrouw zijn ook wel meesters in het maken van zielige plaatjes een treurig muziekje eronder natuurlijk. Maar het is een leuk stel, dus het zou jammer zijn als dit niks wordt.
Is het dan echt allemaal doffe ellende deze aflevering? Nee, tuurlijk niet!!! Als de zeespiegel weer iets gestegen is, dan komt het doordat de poolkap aan het smelten is door de vonken tussen Bastiaan en Milou. Ze zijn in Lapland en we zien ze samen in bed, in de hottub, op een hartjesvormige schaatsbaan, zoenend achter de sledehonden, elkaar diep in de ogen kijkend boven het rendiervlees, noem maar op. Milou heeft zelfs het noorderlicht gemist omdat ze een andere prioriteit had: Bastiaan. Er wordt zelfs serieus gesproken over de invulling van de toekomst: heen en weer rijden van en naar Duitsland, eventueel werk zoeken in Zeeland. Alhoewel Milou even aan het idee moet wennen om na in New York en Bangkok te hebben gewerkt ineens in Middelburg de kost te moeten verdienen, maar ze sluit het niet uit. En van de hork die Bastiaan tijdens de logeerweek soms was, is niets meer over. Die twee zijn smoorverliefd. En ik vind ze geweldig samen!
Nou goed, de volgende aflevering is alweer de laatste. Dan gaan we zien wie er nog bij elkaar zijn en wie niet? Goh, wel heel spannend dit keer. NOT!
Tot volgende week!
annekedejong 
Geef een reactie