De clifhangerrrrr van boer Jan

Ach, ach, ach… wat gebeurt er weinig bij Mandarijnman.
Okee, resumé overflakkee: hij wandelde wat met Jaqueline en Karine, Karine heeft een lens verwisseld (want óók fotograaf), Jaqueline heeft een bootje en ziet zichzelf wel naar haar werk rijden bij Mandarijnman vandaan, ’s avonds staat er een kaasplankje op de keukentafel en Karine twijfelt.
Volgende!

Bij Jan gingen we vorige week weg met een cliffhanger. Dus wij met z’n allen de hele week in spanning… En ja hoor! Hij gooide het op tafel. Nou ja, niet letterlijk natuurlijk. Hij heeft met alle dames even een gesprekje om erachter te komen wie hij als eerste naar huis moet sturen. Hij is er nog niet achter, want hij vindt ze allemaal leuk. Dan gooit hij het over een andere boeg. Waar ie een paar weken geleden het pilletje-snuifverhaal in de groep gooide om te peilen wie daardoor naar huis wilde (niemand), probeert ie het nu via z’n kinderen. Hij heeft er vier, dus hij heeft ‘m niet versleten met… nou ja, je begrijpt me wel. Maar alle meiden vinden vier kinderen eigenlijk geen probleem. Okee, dat werkt ook niet. Redelijk in paniek trekt hij z’n laatste troef uit de kast: de rammelende eierstokken van de ladies. Want… en daar komt de cliffhangerrrrrrrr: hij heeft HET laten doen. Na vier kinderen. De pijpleiding verstopt. Een knoop erin. The snip. Een vasectomypleger. Hij is gesteriliseerd dus. Of het effect heeft? Nienke moet er even over nadenken en Froukje en Vera (ziet iedereen trouwens ook ineens de overeenkomst tussen haar en Natasja Froger?) zeggen het geen probleem te vinden. Volgende week het keuzemoment. Het zou me niks verbazen als Nienke eruit vliegt.

Annemiek (da’s die lompe kerel met die bult op haar hoofd), zit weer eens gezellig te eten met haar mannen. Er hangt zoals gewoonlijk een heerlijk gespannen sfeer aan tafel. “Ik ben niet eigenwijs!”, zegt ze. “En niet gezellig ook!”, roep ik naar de tv. Stille Willy Steven wil even met Annemiek praten. Wij op de bank voelen de bui al hangen: die wil naar huis. Nee dus. Steven vertelt waarom hij wat stiller en wat meer op de achtergrond is. Hij heeft kanker gehad en daardoor heeft hij wat minder energie dan de rest van de heren. Hij vond dat hij dat voor het keuzemoment even met Annemiek moest delen. Hij geeft wel aan graag te willen blijven. Erik wil dat ook graag, want het voelt voor hem lekker relaxed. De boerderij is voor hem bekend terrein. Jelte daarentegen (overigens de broer van Nienke de Jongh) voelt nog geen vonk. Net voor het keuzemoment vertelt Annemiek tegen Yvon dat ze echt leuke venten (????) op de boerderij heeft. Ze weet niet of ze er verliefd op kan worden, maar het is al heel wat dat ze ze naar eigen zeggen na 24 uur nog niet zat is. Dat zegt wat hoor. Dus.
En dan is daar het keuzemoment. Stille Willy Steven hoopt dat ie mag blijven en Jelte hoopt dat ie eruit wordt gegooid, maar dat gaat mooi niet door. Stille Willy Steven kan ondanks het gesprek toch z’n koffers gaan pakken. En dat doet ie terwijl Annemiek met haar twee andere leuke venten lekker aan de keukentafel op een telefoon naar paardensport gaat zitten gluren. Gezellig…

Bij Hjeert komt het keuzemoment ook steeds dichterbij. Asther (Esther) vindt hem lekker ontspannen, Angela vindt hem lekker chill en stabiel en Miss Cameltoe valt het op dat hij niet onder de indruk is van haar gekkigheid. En allemaal voelen ze dat de (komt ie weer) “klik” er is. Want hij kan zo lekker ondeugend kijken. Maar Hjeert is ook totaal niet te peilen. Tegen Yvon zegt ie dat ie daar toch iets mee moet gaan doen. En hij weet al wat: “eenbietjevastpakke, eenbietjeknuffele…”
Ja, leuk Hjeert, maornumosteersteenbietjekieze. Hij flikkert Asther eruit. Die schrok toch wel een klein bietje, maar goed. Asther kan ook gaan inpakken. Hjeert gooit er meteen een dienstmededeling uit: “de rammen gaan lóóóós!” Terwijl ik al richting de geitenwei zou gaan lopen om het hek open te zetten, snapt mede-Brabo Yvon dat de remmen nu los gaan bij Hjeert. En dat klopt. Terwijl Miss Cameltoe (die door Hjeert een aangeschoten projectiel wordt genoemd) in de keuken met haar oordopjes in kneitervals mee staat te bleren met de muziek op haar oren, zit Hjeert met Angela op de bank onder een dekentje rare/vage/grappige/vunzige filmpjes te kijken. En Miss Cameltoe is vooral verbaasd dat de delegatie onder het dekentje haar kon horen zingen. “Echt??? Hoorden jullie me zingen? Oh, wat erg…” Nou meid, ik kan je verzekeren dat zij niet de enigen waren. Er stonden een cameraman en een geluidstechnicus achter je. Ik weet niet of het je opgevallen was verder…

Maar voor het echte spektakel moeten we naar Zeeland afzinken. Want daar gebeurt iets opvallends. Niet met Bastiaan, nee… met de ladies onderling. Wat niet is veranderd, is het gezeik van Madeleen. JA-HAAAA, WE WETEN NU WEL DAT JIJ VINDT DAT BASTIAAN OPPERVLAKKIG BLIJ-HIJFT!!! Ik zeg meid, doe een Betty. Pak je spullen en ga gewoon lekker naar huis. Maar nee hoor… ze kwelt zichzelf liever. Okee joh. Wat jij wilt.
Milou is ook deze week totaal zichzelf. Nog steeds onzeker omdat ze als enige geen Zeeuw (geeuw) is, omdat ze zich afvraagt of ze wel hier op de boerderij past (gaaaap) en dat ze eigenlijk gewoon te ver weg woont (Zzzzzz). Ze merkt wel op dat er meer spanning tussen de roze overalletjes hangt. En dat komt door Elise, het “buurmeisje”. Want zij mag als eerste met Bastiaan mee op de trekker. Bij terugkomst wordt ze meteen uitgehoord door Milou: “Waar hebben jullie het over gehad???”, wil ze weten. Madeleen mag als tweede mee en als laatste is Milou aan de beurt. Ze vraagt niet of ze nu ook mag, maar wil weten of het hetzelfde is als autorijden. Dus hop, ook zij met Bastiaan op de trekker. En ja hoor: ook tussen de twee achterblijvers hetzelfde: “Hebben jullie echt gepraat?” Madeleen zegt dat dat niet echt het geval was. Elise ruikt bloed en gaat er met gestrekt been in. “Oh ja, wij wel hoor!”
Even later komt Yvon het erf op en voelt alle dames nog even aan de tand over Bastiaan. Madeleen zegt dat ie niet te peilen is en dat hij niet echt de man is die ze ooit op tv zag, Milou vertelt dat ze geniet van de rust en de natuur en vrij weinig over Bastiaan en Elise? Yep, vol gas: “Ik vind alles leuk aan hem!” Bastiaan? Die vindt ze allemaal leuk. Maar er moet er toch één naar huis en dat is Madeleen. Elise ziet al meteen hoe haar toekomst er uit gaat zien: zij samen met Bas op de boerderij. Milou mag ook blijven, vindt Elise. “Met Milou als onze werkster.” Zei ze dat nou echt???

Het moge duidelijk zijn: Elise is getransformeerd van stil buurmeisje tot een ongenadige polderdiva.

Tot volgende week!

Advertentie