Eindelijk! Daar-istie-dan! Niet meer “blonde” of “donkere” dit keer, want de blonde is vorige week uit de tent gejaagd en dus is alleen de donkere over. Kim dus. Heerlijk hoor, bijvoeglijknaamwoordloos vanaf deze week. André had trouwens ook z’n “Eindelijk-daar-istie-dan”-momentje, want deze week was het tijd voor de hartige hap in Heel Holland Bakt. En aangezien hij meer van het zoute dan het zoete is, kwam dat natuurlijk heel mooi uit. En dus kende deze aflevering eigenlijk geen twee, maar drie juryleden.
De signatuuropdracht dit keer: maak zes mini-hamburgers. Maar dan ook alles hè? Inclusief de broodjes. Er worden hamburgertjes van over de hele wereld gebrouwen. We zien een variant met invloeden uit Mexico, uit Italië, uit Turkije (vanwege Anna’s Turkse roots), uit Australië (vanwege Prince Harry’s roots. Geen Australische, maar wel slagersroots; leg ik zo wel uit), uit Vietnam en uit Vegetarië. Vegetarië? Yep. Maroeska maakt als enige een vegetarische variant. Persoonlijk heb ik het land nog niet kunnen ontdekken in mijn Bosatlas, maar Maroeska is hiermee wèl origineel bezig. Haar vulling is er één met Portobello. En dan heb ik het over de uit de kluiten gewassen champignon, níet de straat in Londen. Nicole maakt echt alles zelf: tot de sausjes aan toe. Bijvoeglijknaamwoordloze Kim doet dat ook en probeert zelf ketchup te maken, die ze er uiteindelijk toch maar niet bij doet: ze vindt ‘m te te zuur. Maar als ze naar het eindresultaat kijkt, zegt ze: “Dat zijn best schattige hamburgertjes.” Nou… daar denkt Robèrrr anders over. “Het broodje doet doods aan.” Zo. Bam! In your face. Niksnieschattignie. Het brood was ook nog eens taai en het gehakt was niet genoeg gekruid. De broodjes van Nicole waren volgens Robèrrr wel succesvol in de oven gereanimeerd: “Dit broodje zit leven in!” Prince Harry had Australisch vlees gebruikt en omdat hij uit een slagersfamilie komt, had hij ‘m meegenomen: de familiegehaktmolen. En dus draaide hij zelf het gehakt en dat was volgens de jury te proeven. Janny merkt op dat de gehaktmolen ouder moet zijn dan zij is, waarop Prince Harry reageert met: “Denk je?” Heerlijk! En oh ja, hij heeft weer iets bijzonders: vierkante broodjes met vierkante hamburgers.
Voor de technische opdracht moet er een hartige tarte tatin gebakken worden. Met sjalotjes. (Waaaaah… zo jammer dat er geen geur-tv bestaat hè? I love uien!!!) Vincent heeft een strategie: georganiseerd te werk gaan. Anna’s aanpak is om goed te lezen en de rust te bewaren en Hanneke leest als een sneltrein. Jaja. Iedereen weet gelukkig wel zo’n beetje wat de bedoeling is, maar waaaar is nou toch die bak met ijswater voor? Bijvoeglijknaamwoordloze Kim heeft geen idee, Hanneke weet het wel maar heeft ook haar handen er even in gekoeld voor het kneden en Prince Harry kijkt eens goed om zich heen. Dan doet ook hij het juiste en gooit er een beetje van door z’n deeg dat daardoor niet kruimelig wordt. En dan moet er nog iets met die uien gebeuren. Hanneke twijfelt. Zo in de oven of eerst nog een beetje aanfruiten in de pan? Maroeska weet het, maar die heeft op haar site een hele tarte tatin instructievideo staan en is dus wel wat gewend. Dat zien we vooral op het moment dat de taart gestort moet worden. Iedereen staat een tijd te meuten van heb ik jou daar en Maroeska pakt ‘m gewoon uit de oven en flikkert ‘m achteloos meteen ondersteboven op haar aanrecht. Maar goed, die uien dus. Hanneke heeft geen idee en kiest ervoor om ze met een beetje balsamico toch maar aan te fruiten. Ondertussen gaat Maroeska even sanitair ontspannen, want tijdsdruk of niet: ook dat gaat gewoon door. De natuur wacht niet op de oven… Uiteindelijk heeft zij nog deeg en tijd over en dus worden er decoratieve blaadjes gemaakt voor op de taart. Net voordat de tijd om is stort Hanneke haar taart op het rooster waardoor de overtollige caramel mooi wegloopt. Het is een enorme zenuwpees en ze vreest constant voor alles, maar onbewust doet ze het allemaal wel goed. En da’s toch lachen hè? De blaadjes van Maroeska hebben goed gedaan: ze wordt eerste, op de voet gevolgd door Hanneke. En Prince Harry wordt laatste. Zijn we niet van hem gewend. Ook bijvoeglijknaamwoordloze Kim eindigt in de onderste regionen. En dat zijn we dan weer wel gewend.
Na een nachtje slapen gaan de bakkers op Hanneke’s verjaardag weer de tent in voor het spektakelstuk. Er moet een Croquembouche gemaakt worden. Bij mij zou de blinde paniek toeslaan, want ik heb geen idee wat er mee bedoeld wordt. Maar hé: ik doe dan ook weer niet mee met Heel Holland Bakt. En ik heb afgelopen week ook pas mijn eerste taart ooit gebakken. Feit. Er zijn geen slachtoffers gevallen. Nog niet. André vraagt geheel terecht wat zo’n krok en dinges nou precies is. “Soezentoren.”, zegt Robèrrr. Zeg dat dan gewoon, denk ik op mijn beurt. Nou goed, het kreng moet 40 centimeter hoog worden en de (minstens honderd) soezen moeten gevuld worden met iets hartigs. En dan moet daar dus met behulp van caramel nog een toren van geboetseerd worden. Nou is soezenbeslag en caramel niet echt iets waar de bakkers dit seizoen in uitblinken, dus dat belooft nog wat. Maar: het soezenbeslag gaat wonder boven wonder bij iedereen in één keer goed. De caramel zorgt bij bijvoeglijknaamwoordloze Kim en Nicole wel voor de nodige problemen. Bij Hanneke geeft de vulling weer moeilijkheden: hij is te zout (en ze schiet weer totaal in de stress bij het horen van “nog een half uur bakkers!”) en bij Vincent gaat het allemaal net iets te langzaam. Resultaat: mooi en wel lekker, maar niet af. De bieten voor de vulling van Anna worden onder handen genomen met handschoentjes aan. En dat is best slim. Bieten geven immers af en dat komt dan allemaal weer onder je nagels. En dat ziet er niet uit. “Want ik ben wat dat betreft toch echt een meisje”, zegt ze. (Ik denk trouwens meteen aan de geur van uien aan je handen en het gevoel van spaanse pepers wanneer je bedenkt dat je juist even niet in je ogen moest wrijven maar dat dat nu al te laat is en je dat vervolgens een halve week blijft zien. En een hele week blijft voelen. Ik ben voor!!!) Terug naar de krokkenboes: de bladerdeeg van Prince Harry wordt te donker en dat terwijl Robèrrr wederom toekijkt met het boze oog en bij Anna doet haar smeltende suiker op het fornuis hetzelfde. Volgens haar staat de suiker in het pannetje namelijk te “grijnen”. Ik. Had. Geen. Idee. Dus heb ik het even opgezocht. Komt ie:
In het Handwoordenboek van Nederlandsche Synoniemen (1908)*: in hedendaagse spelling:
grijnen, huilen, kermen, kreunen, krijten, schreien, wenen
Grijnen — huilen — kermen — kreunen — krijten — schreien — weenen. Zijne smart door het uiten van geluiden en het storten van tranen aan den dag leggen. De weenende maakt geen, de schreiende weinig, de huilende veel misbaar. Grijnen wordt inzonderheid gezegd van het schreien van knorrige kinderen. Bij alle vier worden tranen gestort; dit kan ook het geval zijn bij krijten, eigenlijk kreten uiten, dat dikwijls voor huilen of schreeuwen gezegd wordt. Kermen en kreunen geven te kennen dat de geluiden het gevolg zijn van pijn of smart; kreunen wordt meer gezegd van een zacht geluid, kermen van een sterker geluid, met weeklagen vermengd; huilen en kreunen worden ook gebruikt om de uitingen van dieren uit te drukken, de andere woorden niet.
* De spelling in deze bron kan afwijken van de tegenwoordig geldende.
Conclusie: de suiker van Anna was knorrig. Denk ik.
De jury had weer de nodige opmerkingen over de bouwsels. Die van Anna zag er niet uit, want was ingestort, die van Nicole was op hoogte gebracht door de laatste soezen maar op elkaar te stapelen vanwege tijdgebrek, die van Prince Harry was te donker en zag er dus niet smakelijk uit, de vulling van Hanneke bleek inderdaad te zout, die van Vincent was dus lekker, maar te laag en die van Maroeska was wederom prachtig. Die van bijvoeglijknaamwoordloze Kim was eigenlijk niet te vreten, want als Robèrrr begint met “Over smaak valt te twisten natuurlijk, maar…”, dan weet je al genoeg. Haar soesjes waren gevuld met enerzijds blauwschimmelkaas (GET-VER-DEM-ME!!!) en anderzijds een ietwat zurige kaas. Geen combi dus. Oh jee…
De winnaar van deze week wordt dus weer Maroeska. En de verliezer? Ik vrees even voor Prince Harry, maar het wordt uiteindelijk bijvoeglijknaamwoordloze Kim. En dat zagen we eigenlijk ook al wel een paar weken aankomen. Toch? We hadden deze aflevering wèl een primeur. Geen tranen. Volgende week een andere primeur: een compleet (al dan niet bijvoeglijknaamwoordloze) Kimloze aflevering. Da’s ook weer eens wat anders…
Tot volgende week!
annekedejong 
Geef een reactie