Boer Zoekt Vrouw. De terugblik. Deel 2. Echt waar.

8 jan

Ik zeur al jaaaaren bij vriendjelief (want ruimte zat in tuin) om een zwembad. Gaat natuurlijk nooit gebeuren, dat weet ik ook heus wel. Maar aan de andere kant: de aanhouder wint, nietwaar? Dus zeur ik vrolijk verder en doe ik ondertussen op Pinterest allerlei zwembad-ideetjes op. Leuk hoor.
Een zwembadje in de categorie “daar spuug ik ook niet in” kwam gisteren voorbij. Op tv. In het huis waar Yvon met al die boeren zat. Vorige week natuurlijk al gezien, maar ik zag nu ook het doorkijkje. Stel je voor: je komt uit je nest, loopt onder de douche door, wandelt rustig verder totdat je ineens ongeveer anderhalve meter lager staat met water (met een behaaglijke temperatuur uiteraard) tot over je schouders en dan zo, rustig baantjes trekkend wakker worden. En dat je dan vanuit je eigen zwembad  -en nu komt ie- de keuken in kijkt (dat kan, want hé… het is je privé-zwembad, dus hoef je niemand te ontwijken en dus kun je ergens anders naar kijken) waar iemand jouw ontbijt staat te bereiden. Zucht…
Niet dat Bertie daar iets aan heeft, want zij ontbijt met een blikje energy-drink. En brood. Ach, je wint er wèl Expeditie Robinson op. Haar Robinsonskills kwamen ook nog mooi van pas bij de barbecue, want blijkbaar hebben ze in Zuid-Limburg nog geen vuur ontdekt. Dus daar ging Bertie, met houtjes, cocos en een vuurstick aan de gang. Altijd handig.

Ja, en wat laat je boeren in hun vrije tijd nou allemaal doen? Naast koken en spelletjes doen dan. Nou, een wedstrijdje schapendrijven. “De jonkies tegen de oudjes”, klonk het al snel toen de teams werden samengesteld. Wie bij geitenboer Frank in het jongerengroepje zat, had mazzel. Er was tactisch overleg en Frank heeft natuurlijk bè-è-è-è-èregen ervaring met zijn geitenvolk, dus kan het drijven van schapen niet veel problemen opleveren. Hij legt eerst geduldig uit hoe een schaap kijkt (langzaam), dus dat je vier kilometer per uur moet lopen omdat een schaap maar zes kilometer per uur kijkt. Dat vermenigvuldig je dan met elkaar en daar trek je weer de wortel van. Of zoiets. Geen idee. Maar het werkte wel. Als één geitenboer over de dam is, volgen de schapen vanzelf. Daar hadden “de oudjes” niet van terug. Die hadden overigens dan wel weer de beste kreet tegen die schapen: “Kom op, kom op, kebab, kebab, kebab!”

Boertje Herman werd uit Frankrijk teruggehaald, samen met z’n uitverkoren grijze muisje Fleur en Marc de visboer uit Zambia kwam tot ons (of nou ja, tot Yvon) via het computerscherm. Boertje Herman en Fleurtje zijn nog zielsgelukkig, Marc en Annekim zijn dat niet meer. Nope. Zij heeft de stekker eruit getrokken. En eerlijk is eerlijk… die Marc is natuurlijk wel een “apartje”, zoals wij zo iemand hier thuis noemen. Kon behoorlijk horkerig uit de hoek komen en daar zou ik eerlijk gezegd ook niet zo goed tegen kunnen. Dus ik snap die Annekim wel. Maar niet getreurd (of wel, ligt eraan hoe je er tegenaan kijkt natuurlijk): Marc heeft weer iemand aan de haak geslagen. (Visboer – aan de haak geslagen, vatjum?) Een niet-passend meisje (volgens eigen zeggen) uit Rotjeknor. (Zo, die verkering duurt ook niet lang meer!) Ouderwetsch via Facebook. Zo 2017…

Iemand die het nog ouderwetser doet, is Johan (spreek uit Johèn; geen idee waarom). Ingrid 2 werd door hem naar huis gestuurd en Ingrid 1 trok bij hem in in Denemarken. Anderhalf jaar later vertrok ze weer. Even een kleine opfrisser: Johèn was die eeuwige vrijgezel die leefde op diepvriespatat, vier diepvriesgehaktballen uit de magnetron (“dan is de vorst eruit”) en een bord cornflakes. Die. Yvon kwam langs en ging voor hem koken. Daarna nam Ingrid 1 het over. Maar ja… die is er niet meer. Dus Johèn is weer terug bij af. Alhoewel… gezeten naast Yvon, uitkijkend over het glooiende Limburgse land, dat hij overigens maar wàt graag zou egaliseren, vertelde hij over zijn nieuwe eetritueel: de Deense Tafeltje Dek Je. “Vier minuut tien in de magnetron!” Hoppa! Johèn kookt zelf tegenwoordig. Maar voor vrouwen… nee, is ie niet in de wieg gelegd. Hij en relaties… neuh, dat werkt niet. “He’k ook geen tied veur trouwens!” Maar toch… “Zou je het wel willen?”, vraagt Yvon. Er valt een stilte. Jahaaaa, Johèn… dan kun je wel stoer zeggen dat het niks voor jou is, maar ondertussen… en dan komt ineens het hoge woord eruit: hij heeft sinds zes weken een soort van telefoonverkering met iemand van het vrouwvolk in Nederland. En dat past dan toch wel weer bij Johèn, vind ik.

Boer Willem (de eerste homoboer, remember?) zit tegenwoordig in de rare groentes. En die had hij dan ook maar meteen meegenomen. Zo aten alle boeren, mèt en zonder aanhang (want Driek van 13 jaar geleden – nog steeds geen vrouw – was er ook) Palmkool, Rammenas, Wilde Waternavel (gètver), Rooie Rimramkool, linksdraaiende Spiraalwortel, weet ik veel. Ik typ ook maar wat joh…

De boeren die er niet waren, werden opgezocht: Geile Geert gaat voor het eerst op vakantie naar z’n vriendin Geertje (je verzint het niet) op Curaçao. Boer Theo (Koeman zingen wij hier dan in koor er achteraan) heeft z’n vrouwloze boerderij verkocht en is nu een soort van oppasboer, die dus op de boerderij van Geert gaat passen. Hij moet even wegwijs gemaakt worden. “Kiek, dan doe je eeb’n zo met de boer’nkool.” Jaja…

De rubriek “Koken in het bos met de afdankers” van de vorige aflevering heeft plaats gemaakt voor de rubriek “Op de foto met 50 boerenkoters.” Er zijn er in totaal 65. En dan zijn er nog diverse drachtige boerinnen. Zelfs Agnes, waar het tijdens de logeerweek totaal niet gezellig was, is er met een man en twee kids. En zag ik daar nou ook boer Henk, de tulpenkweker? Die kon ook geen vrouw op de boerderij houden. Zo zie je maar: op elk boerenpotje past een boerendekseltje.

Nou goed, wat hebben we opgestoken van deze aflevering-schuine streep terugblik?
*Theo heeft geleerd dat Curaçao een eiland is. (Dat vroeg hij aan G. Geert)
*Disco Dave kan tafels strijken.
*Gijsbert zag er toch beter uit toen er nog geen haar op z’n gezicht groeide.
*O.L.K.E. loopt alsof z’n paard nog tussen z’n benen zit.
*Het Boer Zoekt Vrouw fokprogramma loopt lekker.

Kan niet wachten tot het komende seizoen…

Advertentie

3 Reacties naar “Boer Zoekt Vrouw. De terugblik. Deel 2. Echt waar.”

  1. Cisca 9 januari 2018 bij 10:34 #

    Whaa meesterlijk weer,
    Kon jouw lief je niet helpen met het schapen rekensommetje?😉

    En ja ook ik kan niet wachten tot het volgende seizoen.

    • annekedejong 9 januari 2018 bij 12:16 #

      Haha, vast wel. Maar dat doe ik dan weer niet, want dan komt er een verhaal waar ik na twee woorden al niks meer van snap. En dan moet ik weer naar m’n gezicht wijzen en vragen: “ziet dit er geïnteresseerd uit? Nee hè?”
      Verspilde moeite… 😂

  2. Anita v Gijn 10 januari 2018 bij 14:45 #

    Geweldig om te lezen. Lach mij rot.
    Groetjes Anita

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: