Doe ik het wel, doe ik het niet? Doe ik het wel, doe ik het niet? Natuurlijk doe ik het! Ik heb het eens even allemaal een dagje op me laten inwerken en ja, ook ik heb er een mening over. Waarover? Het Koningslied natuurlijk. En daar ga ik jullie nu mee vervelen.
Kijk, de muziek op zich is best mooi, maar helaas al een paar keer eerder gebruikt. Toegegeven, het is wel zo’n deuntje wat je al snel speelt wanneer je een beetje op een piano zit te pielen en je rechterpink ineens toevallig naar beneden valt. Maar die tekst… Okee, daar heeft John Ewbank (als het goed is) niet aan meegeschreven. Nee, dat heeft ie overgelaten aan doorgewinterde tekstschrijvers als Jack Poels, Alain Clarke, Guus Meeuwis en Daphne Deckers. Daphne Deckers??? Is dat niet dat eeuwig verbaasd kijkende voormalig fotomodelletje/zelfbenoemd schrijfster van columns, boeken en scenario’s/presentatrice? Die? Ze schrijft boeken over het krijgen van kinderen, onder andere. Nou, ik heb uit zeer betrouwbare bron dat je daar niet echt een boek van mevrouw Deckers voor nodig hebt, maar dit terzijde. De keuze voor de andere schrijvers kan ik nog wel een beetje begrijpen, omdat Jack P., Alain C. en Guus M. wel gewend zijn om tekst op muziek te krijgen, maar sorry hoor: het schrijven van een boek of een scenario lijkt me toch een ander vak. Misschien heeft het iets te maken met het feit dat manlief Richard K. in het comité Nationale Inhuldiging zit? En dat dit Koningslied een initiatief van dit comité is? Hmmm… (Hand onder je kin, je wijsvinger naar je mondhoek wijzend en draai je ogen naar het plafond. Ja hè? Je ziet het nu ook ineens…)
Wij, de onderdanen, hadden de gelegenheid om onze hersenspinsels in te sturen en eerdergenoemd kwartet heeft daar een nogal warrige en onzinnige tekst van gemaakt. Ja, die “W van stamppot eten” kennen we nu wel, maar wat te denken van: “Ik zal strijden als een leeuw tot het jou (Wim-Lex dus) aan niets ontbreekt.” Neem gerust van mij aan dat het onze (toekomstige) koning aan vrij weinig ontbreekt. Maar goed, dat soort vaagheden. En dan heb ik het nog niet eens over de fouten die er in de tekst staan. Dat ga ik ook niet doen, daarvoor staat er straks een mooi linkje naar een filmpje van een Neerlandicus die het allemaal even piekfijn aan ons uitlegt. (En neem ook even de moeite om het antwoord van Katinka Polderman op het Koningslied te bekijken, dat staat er meteen onder.)
En dan die rap… Jaaaaaaaaa, het zal wel van deze tijd zijn, maar mensen… het past niet!!! Zie je het voor je? Het volk zou het Koningslied massaal mee moeten gaan zingen. Jaja… Hoe ik die rap uit m’n strot moet krijgen, geen idee. Maak dan gewoon een aparte Koningsrap naast het Koningslied. Als daar zo’n behoefte aan is. Toch?
Nee, dan die clip. Get-ver-dem-me. Je ziet meteen wie er nog meer in het comité Nationale Inhuldiging zit: Joop van der Ende. Die heeft namelijk zijn hele personeelsbestand opgetrommeld. Alles en iedereen die ooit in een door Joop van der E. geproduceerde voorstelling of tv-show heeft gestaan, zit er in. Om nog maar te zwijgen van de kruiwagengeneratie. Willeke Alberti (zelf al kruiwagenkind en jemig… verlangen jullie ook ineens terug naar “Juliana bedankt” van haar vader?) zingt met zoon Johnny de Mol (kan die zingen dan?), Pa Froger staat naast zoon Froger (kunnen die zingen dan?) en Gerard Joling staat als plaatsvervanger van Hazes tussen “Dré en Rox” in. (Ik blijf het niet zeggen…) En wat doet Jack van Gelder daar ineens? Naast nog een kruiwagenkind, Babette van Veen… Als je talent hebt en je treedt dan in de voetsporen van pa of ma, dan zul je mij niet horen, maar mijn hemel… er loopt toch wel meer kwaliteit rond? Het mooiste in de clip vond ik eigenlijk dat shot met Kabouter Buttplug op de achtergrond. Was dat een teken?
En nu krijgt John E. kritiek over zich heen. Kon het hem eerst niets schelen, inmiddels heeft ie het nummer teruggetrokken. Hij heeft dan misschien niet aan de tekst mee zitten pennen, maar hij was wel de producer en had dus aan de rem kunnen en moeten trekken. En er gewoon één echte tekstschrijver op moeten zetten. Ook dan hadden er misschien wat rare dingen in gestaan, omdat je nu eenmaal concessies moet doen als je tekst en muziek samenvoegt. Het moet wel “lekker bekken”, uiteraard. Maar het kan stukken beter dan wat het uiteindelijk geworden is.
Ooit, in een ver verleden was er ineens Idols. De voorganger van programma’s als X-Factor, Popstars en The Voice Of Holland. Als je daar in het vierde seizoen iets raars deed, zoals met een eigen nummer auditie doen, dan werd je genadeloos neergesabeld door de jury die dat jaar bestond uit Gordon, Jerney Kaagman, Erik van Tijn en…. John Ewbank. Ik vraag me af of ie iemand met dit nummer door had laten gaan.
Kan aan mij liggen, maar ik denk het niet…
De tekst gefileerd door een Neerlandicus:
En het redelijk briljante antwoord van Katinka Polderman:
annekedejong 
Geef een reactie