Geplaatst op 20 mei
Eten boven een schoteltje, tegen de kruimels.
Het licht uitdoen bij het langdurig verlaten van een ruimte.
De TV nooit op stand-by stand laten staan.
De kachel niet onnodig laten branden.
Het familie-trucje met het molentje. (Je legde het nooit aan me uit, maar grote broer heeft het me alsnog geleerd.)
Iets hebben met water.
Iets hebben met bootjes.
De Hollandse pot; vooral “natte uien” met jus en Maggi.
Dolgelukkig zijn op de kade van Harlingen met de Brandaris in het zicht.
Pissig zijn als het dan mistig is (maar dan tòch naar de haven moeten).
De grond kussen na aankomst en met natte ogen op de veerboot staan bij vertrek, kortom: leven onder de rook van Rotterdam, maar wel met ons hart op Terschelling.
Voor de rest toch wel lekker nuchter tegen dingen aankijken.
Koppig zijn als het moet.
Het de Jong-neusje.
Elkaars handschrift niet kunnen lezen, maar het wel mooi vinden van elkaar.
Elkaar af en toe eens lekker in de haren vliegen. (Ongelijke strijd: ik heb veel meer haar).
Toekijken hoe je voor de spiegel je haar kamt en dan bloedserieus vragen: “wat sta jij nou te doen?” (Zo flauw, maar hij bleef leuk…)
Ma lekker stangen door “ruzie” te trappen.
Gewoon af en toe ouwe gek tegen je zeggen zonder verdere consequenties.
Een boot voorbij zien varen, de vlag niet herkennen en het straks aan jou thuis vragen.
Het gevecht om de krant.
Verhalen aanhoren over vroeger.
Peen en erwtjes: jij de peentjes, ik de erwtjes.
Probleempje met m’n auto aan jou voorleggen.
M’n huisje laten zien en dat jij dan alleen had gezegd: “ja, mooi”, terwijl je gewoon apetrots zou zijn, maar dat vooral niet liet merken.
Jan en z’n gezin aan je voorstellen en zien hoe goed jullie het met elkaar hadden kunnen vinden.
Gewoon zomaar wat dingetjes die we samen deden en wat dingetjes die ik dolgraag met je had willen delen.
En wat dingetjes waarvan ik de laatste jaren pas denk: “jemig, dat deed pa ook altijd…”
Of iemand die, nadat ik een droge opmerking maakte, zegt: “dat zou je vader ook zo gezegd hebben…”
Okee: jij hebt nooit de Skylger grond gekust en ik heb jou nog nooit met tranen op de veerboot zien staan; jij zat dan al lekker een dek lager de krant te lezen. Kon jou het schelen…
Vandaag is het alweer tien jaar geleden. Alsof het gisteren was.
En elke dag zit je nog in m’n hoofd, in m’n hart en vooral in m’n doen en laten.
Je bent niet helemaal weg; je zit nog in me.
X
annekedejong 
Geef een reactie