Breaking news… (2008)

Geplaatst op 23 juli

Sjeemig… sorry hoor… ik heb ook wel eens een mindere blog. (Jaja… alleen maar…) nee, ik zit dat vehikel van hiervoor nog eens door te lezen, maar… leesvolk: mijn excuses. Om het goed te maken, ga ik me vandaag bezig houden met iets heel anders. Het wereldnieuws.
Het was dinsdag iets beter weer dan maandag, dus: strandweer. Zus en ik, allebei de hele dag gewerkt, hadden geen zin om thuis te zitten, dus gingen de gezusters gezamenlijk het scheurijzer (mijn scheurijzer) in en reden we richting kust. Babbelend de snelweg op en ongemerkt reden we richting Den Haag. Het werd dus Scheveningen. Kweenie of je erg bekend bent in Den Haag… zus is koerier en wordt er he-le-maal gek, ik ben geen koerier en rijd door die stad met een air van: het is hier fan-tas-tisch. Ik weet er behoorlijk goed de weg (vraag niet naar straatnamen, maar ben je lost in the Hague, call me en An lult je er uit.) en weet ik dus ook wel de wat kortere wegen van “Aah naah (Het is Haags hè… hagdop leize!) Bei.” Aangezien zus nog het één en ander te doen had thuis en het dus niet zo laat wilde maken, koos ik voor de snelle route terug van Scheveningen naar snelweg. (Ben je ooit wel eens vanaf Scheveningen richting de stad gereden? En dan door de stad naar de snelweg? Wil je niet hoor, zeker niet als Joop z’n musicalklanten in colonne de parkeergarage in, respectievelijk uitrijden. En ze allemaal voor je in de file staan. En dan tel ik de strand -en boulevardlaveerders nog niet eens mee.) Dus neem ik de buitenroute. (Ik zei net: vraag geen straatnamen.) Hmmm… het verkeer stroomt hier op dit tijdstip van de avond toch iets minder door dan normaal… Ineens wordt het ons duidelijk als we een batterij sattellietwagens zien staan. Voor de niet “Hagezeize” onder ons: dit is de weg langs de gevangenis en laat nou de avond ervoor Radovan Karadzic gearresteerd zijn. En waar gaat die voorlopig, naar me lijkt onvrijwillig, wonen? Juist. In het VN-hotel, oftewel in het opvangtehuis voor stoute mannen met ineens verdacht lange baarden, die geen enkel gerechtshof (dus ook niet het Joegoslaviëtribunaal een paar kilometer verderop) erkennen. Guttegut, staan ze er nu al? Ik moest even terugdenken aan een paar jaar geleden: Slobodan Milosevic was gepakt en de hele wereldpers stond voor de poort. Ik hing voor de buis, want Scheveningen was in blijde verwachting en ik was ook wel nieuwsgierig eigenlijk. Al die cameraploegen stonden er mooi voor Jan met de korte you know, want Milosevic kwam -letterlijk- uit de lucht vallen. Heeft ie toch nog leuk even meegemaakt, zo’n helikoptervlucht. Kan ik dan weer niet zeggen. Maar goed, “Slobo” heeft zich mooi onder z’n proces uit gewerkt door dood te gaan; slimme zet, ik kan niet anders zeggen, dus nu is het de beurt aan “Rado”. Hm, grappig. Zus heeft uit hoofde van haar verslaving altijd koffie of een camera bij de hand, in dit geval het laatste, dus: IEEEEE!!!!, remmen, auto parkeren en effe kijken. Even heerlijk ongegeneerd de ramptoerist uithangen. Geef het maar toe: die schuilt in ons allemaal. En zus speelde de papparazzo. Is best leuk om te zien hoor, van achter de camera. De pakken staan er voor, de shabby-dressed er achter. Van een voormalige Serviër (kan ook Bosniër zijn geweest) met iets teveel vet in het haar en een enorme haakneus, oftewel Haakneusovic tot een correspondent van the BBC in een colbertje in beeld en een spijkerbroek staand op een omgekeerde gereedschapskist buiten beeld tot een Spaanse rebbelbep tot een soort van… tja, wat was het? Een iets te dikke man in een iets te fout zittend pak in een onbestendige couleur (yellow) met daaronder een overhemd. In het lila. Sommige mannen kunnen lila hebben. Deze man niet, geloof me. Voor de gelegenheid had ie ook z’n haar maar in dezelfde kleur als z’n pak geverfd.
Dit heerschap, BBC’s Europa correspondent Mark Mardell, ging live de lucht in voor een vraaggesprek met de studio in Londen. Het begin van zijn betoog was al meer dan briljant in dommigheid: met een weids armgebaar wees ie naar de poort van het gebouw achter hem en sprak in zalig Oxford-Engels de hilarische woorden: “here we are, in the outskirts of the Dutch capital…” I beg your pardon? Deze meneer, toch niet volledig op zijn ei gevallen, mag ik aannemen, want: internationaal correspondent en een behoorlijk goede denk ik, want van z’n uiterlijk moest ie het echt niet hebben, vertelt hier doodleuk dat ik me momenteel bevind in een buitenwijk van Amsterdam? ‘Scuse me? Ik weet dat de gemiddelde Brit qua nieuwsfeiten beter op de hoogte is van wie het met wie doet in showbizzland, helemaal als dat niet de vaste partner van diegene is en die wijsheid komt uit de kwaliteitskranten zoals The Sun en The Daily Mirror. De Brit die zich wel voor echt nieuws interesseert, verneemt dat via The Independent of de BBC, maar ja… voor hen telt als eerste nieuws uit eigen land of eigen gemenebest en daarna uit respectievelijk Amerika of Irak. Europa? Wazda? Was dat niet dat enge clubje landen dat naar de Brusselse pijpen danst? Ja joh… nee, daar doet de Brit niet aan. Dus waarom zou je je eigenlijk verdiepen in de topografie van een nietszeggend landje aan de overkant aan de noordzee, wat alleen maar bekend staat als walhalla voor junks. Nee, vind ik ook. Zucht. Ignorance is bliss…
Ondertussen komt er een echtpaar aangefietst. De man, met een baard en een bril, vraagt aan ons of ie er al is. “Nee joh, dat kan nog wel een paar dagen duren.” Zus bekijkt de man en concludeert: “Alhoewel…” ineens zie ik het ook. “Hij komt net aangefietst!” Karadzic heeft immers tegenwoordig ook een baard en een bril… en naar het schijnt had ie ook twee fietsen. Haha. De man met de fiets kon de grap wel waarderen.
Maar jeetje… wat hebben mannen het toch makkelijk. Ze worden nooit ongesteld (WAAR JE HELEMAAL NIET CHAGRIJNIG VAN WORDT, NOOIT!!!! NEE, ECHT NIET!!! JE KRIJGT OOK GEEN LAST VAN PUKKELS EN/OF TREK IN CHOCOLADE!!!)
en als ze gezocht worden, laten ze gewoon hun baard staan. Kijk maar naar Saddam Hussein destijds. Dat kunnen wij vrouwen dan weer niet.
Nou, het wachten is nu nog op de arrestatie van Mladic. Als ie het voorbeeld van z’n vroegere
maatje heeft gevolgd, dan gaat ie nu ook als baardmans door het leven.
Zo hé… ik krijg ineens een visioen: ZZ-Top. (U kent ze vast nog: de band met de lange baarden. De enige die geen baard had, die heette dan weer Frank Beard. Je verzint het niet…) Zouden de heren muzikaal zijn? Karadzic met baard, Mladic met baard, Saddam is er niet meer, maar wie weet krijgen ze Osama ooit nog te pakken, die geven we voor de gelegenheid dan ook maar even de schuld voor iets op de Balkan… Die heeft al een baard. Alhoewel… als ie slim is, heeft hij ‘m er juist afgehaald. Nou ja, groeit ook wel weer aan. Ja hoor, ik zie het helemaal voor me. ZZ-Top nieuwe stijl: Jailhouse Rock. Gèhnâg. (Da’s ook Haags.)

De nieuwsgieren