Geplaatst op 31 december
Pfff… en alweer zo snel voorbij. Ik weet niet hoe het bij een ieder van jullie is, maar mijn 2007 was niet verkeerd, op zich.
Ik kom net uit m’n werk en aangezien we vandaag “op sjiek”gingen, had ik een pak aan dat ik een paar maanden geleden heb gekocht. De broek van dat pak had ik al twee maten kleiner gekocht dan de maat die ik rond deze tijd vorig jaar had, en ook niet onbelangrijk: die paste toen ook, ware het niet dat ik ‘m op de “groei in negatieve zin” had gekocht. Kon ‘m wel aan, maar vrijelijk ademhalen de hele dag door was nog een tikkie lastig. Maar goed, psychologische oorlogsvoering met m’n kilo’s teveel. Vandaag had ik ‘m dus weer aan en jawel: ik kon ademhalen. Plus: ik moest ‘m regelmatig ophijsen. Nou, en dat allemaal zonder die muts van een Sonja Bakker… Nee, als iemand aan me vraagt of ik aan het (AARGGGHH, komt ie:) SonjaBakkeren ben, dan zeg ik steevast: “nee, ik ben aan het “AnnekedeJong-en.” Dan krijg je verbaasde blikken, totdat ik zeg dat ik dat zelf ben. Wat ik daarvoor doe? Niks. Gewoon een beetje opletten, en als je ergens trek in hebt, gewoon nemen. Je leeft maar één keer. (Verrek, het T-shirt dat ik net aantrok en ooit in een vlaag van verstandsverbijstering kocht en nog nooit lekker zat, zit nu wel goed…)
Dan heb ik mezelf dit jaar ook nog eens blijvend van mijn kippigheid af laten helpen door me op 5 april van dit bijna afgelopen jaar te laten laseren. Mensen die willen en twijfelen: DOEN! Het is een feest, elke dag weer. Okee, het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat. Nog geen minuut spijt van gehad (nou ja, alleen voordat ik na de behandeling m’n bed in dook, toen had ik even pijn, maar dat heeft maar een uurtje geduurd. Dat is niks, op een kippig mensenleven.) Voorheen liep ik dus met lenzen, kon daarom ook nooit iets van glitterzooi boven m’n ogen smeren, had ik ook de behoefte niet aan, maar nu: je wilt het niet weten… glittermascara, glittereyeliner, noem maar op. Wel in proporties, het moet er nog wel een beetje toonbaar uitzien. We waren “op sjiek”, nietwaar? En alleen op feestdagen.
Nou, verder heb ik hyves ontdekt… ik wilde er nooit aan, had de meest afschuwelijke foto als achtergrond staan, om zo vooral maar te ontmoedigen mijn hyve te bezoeken. Kreeg ik natuurlijk commentaar op. En terecht. Die foto was echt te afgrijselijk. En als je merkt dat steeds meer mensen in je vrienden en kennissenkring “hyven”, dan kun je niet achterblijven. En okee dan… ik vind het leuk!!! En helemaal niet verslavend, oh nee. NOT!!! Ik blijf jullie lastig vallen met verveldende foto’s, blogjes waar niemand op zit tewachten, maar ik vind het heerlijk om dingen van me af te schrijven en als ik iemand daar een plezier mee doe: graag gedaan. Stoort iemand zich er aan: eh… ja. Jammer joh! Nu ik het er toch over heb: die wethouder die hier afgetreden is omdat ie z’n zoon in een anti-kraakpand wilde zetten en daardoor mijn buren op straat kwamen te staan, in het kort (zie één van m’n blogjes voor het volledige verhaal), die zit inmiddels weer gewoon als raadslid in de gemeenteraad, hè? Okee, niet als wethouder, maar toch… Ik ga me er niet eens meer druk om maken, heeft toch geen zin. (Al vind ik het wel lekker hoor, om een beetje te schoppen.)
Wat bracht 2007 nog meer? Ik heb oude vrienden hervonden, nieuwe vrienden gevonden, wildvreemden waar je ineens heel erg close mee bent, mensen van wie je nooit had gedacht dat je die ooit weer zou spreken, noem maar op. Ik heb ongetwijfeld ook weer mensen uit het oog verloren, hopenlijk zitten die volgend jaar dan tussen het rijtje hervonden vrienden. De tijd zal het leren. Concluderend moet ik zeggen: als 2008 half zo goed wordt voor mij als 2007 was, dan heb ik volgend jaar niets te klagen.
Rest mij nog één ding… en dat is jullie allemaal een prettig uiteinde en een goed begin toe te wensen.
Enne… morgenochtend/middag/avond gewoon weer wakker worden met tien vingers! Doe voorzichtig!
An.
annekedejong 
Geef een reactie