Spinnen… (2006)

Geplaatst op 2 oktober 2006

Ik vang tegenwoordig spinnen. Hè? Ik vang tegenwoordig spinnen. S-P-I-N-N-E-N. Ik moet het gewoon twee keer schrijven, anders geloof ik het zelf niet. Ik ben namelijk niet zo’n held. Maar door een speling van het lot ziet men mij nu wel zo. En daar ben ik eigenlijk helemaal niet zo blij mee… Kijk, ik weet dat ze nuttig zijn… ik weet dat ze banger voor mij zijn dan ik voor hen zou moeten zijn, maar toch…
Vroegah hadden wij een boot. Pa had ‘m zelf gebouwd en elk jaar gingen wij op vakantie met de boot. We hebben een heleboel gezien, van Terschelling tot Parijs. Het meest waren we te vinden in Friesland waar we ook altijd langsgingen bij m’n tante die overal in Friesland heeft gewoond. Het was het absolute dieptepunt van mijn vakantie als we bij haar langsgingen in Ritsumazijl. Niet vanwege haar of vanwege Ritsumazijl, maar ze had nogal een voorliefde voor… spinnen. Ze liet ze dan ook allemaal lekker zitten. Bij voorkeur voor haar ramen. Is op zich niet erg, maar wel als ze op een woonboot woont en als je met de boot langszij ging. Waarom zou je dan omlopen als je ook gewoon via een open raam naar binnen kon? Nachtmerries heb ik ervan gehad. Misschien komt daar mijn angst vandaan.
Als ik vroeger een spin zag, dan schrok ik me eerst helemaal het apelazerus. Daarna riep ik m’n vader of m’n moeder, die dan de spin moesten weghalen. Niet verjagen, nee: weghalen. Als m’n moeder kwam, had de spin geluk, kwam m’n vader, dan liep het minder goed af. Ik riep dan nog wel heel hard: “niet doodmaken hè?” Tuurlijk… Hielp niet echt. Vond ik het weer zielig; had ik weer een schuldgevoel. Fijn hoor…
Een paar maanden geleden hadden mijn collega en ik het toevallig over onze gezamenlijke angst voor spinnen en precies op het moment dat we naar buiten wilden, zagen we ‘m: een bruine met een groot lijf en veel te lange poten. Shit. Ondanks m’n angst liep ik de winkel in, pakte ik de grootste vaas die ik kon vinden en een stuk karton, verzamelde al mijn moed en ging heldhaftig het magazijn weer in. Hij zat bij de deur, dus ik had echt geen keus. Voorzichtig plaatste ik de vaas over ‘m heen en schoof het stuk karton er onderdoor en de held had haar spin gevangen. Jeetje…
Maar het verhaal kwam verder en zo kon het dus gebeuren dat ik al twee keer weggeroepen ben naar de buren om een lekkere vette spin te vangen. Ik word dan binnengehaald met m’n vaas als een held. Mijn hemel… Kan iemand mij mijn heldenstatus weer afnemen? Ik ben er niet echt blij mee.

Advertentie