Geplaatst op 3 juli 2006
Het wordt nog eens wat met me…
Ik ben zo’n kind van de eighties en waar ik vroeger m’n neus ophaalde voor uitzendingen van “Goud van Oud” en “Back to the Sixties” (want wie kon DAT nou waarderen?), betrap ik mezelf er regelmatig op dat ik qua muziek toch wel heel erg opleef als ik iets uit mijn jeugd hoor. De eighties dus. (Wacht maar kids, over twintig jaar schrijven jullie zo over Eminem en Tiësto). Niet dat ik niet mee ga hoor: mijn laatst gekochte cd’s: (lees: gekocht, niet al dan niet illegaal gedownload of gebrand): KT Tunstall (Eye To The Telescope), Live (Songs From Black Mountain), Corrinne Bailey Rae en (vandaag) Alicia Keys (The Diary Of Alicia Keys). Ik bedoel maar. MAAR: aanstaand weekeind ga ik naar Bospop in Weert, onder andere met de Simple Minds. Heerlijk. En vorig weekeind was het ook raak: in Beusichem (Where the hell? Bij Culemborg!) was ik op het Betuws Spektakel. Ik mag wel zeggen voor een andere favoriet van me: Level 42. En dan sta je nog even wat na te hangen met een paar mensen die je alleen bij concerten ziet en dan gebeurt er dit: in het pikkedonker (want in het boer’nlaand) schieten twee dames (waaronder m’n beste vriendin) ineens bij me vandaan en staat er een kerel bij me die een microfoon onder m’n neus schuift. Ja, en dan kun je niet meer weg, he? Nou goed, het bleek de lokale omroep van Culemborg te zijn die een beetje sfeer kwam proeven. Er was net een interview met Guus Meeuwis gedaan en nu waren wij aan de beurt. Nou goed, het interview staat inmiddels online op een site van Level 42:
Eerst heb je dus G. Meeuwis, daarna een manspersoon en als tweede kom ik ongeveer driekwart minuut aan het woord. Je weet echt niet wat je moet zeggen en ik dacht alleen maar: let op je accent, let op je accent (dat wil nog wel eens naar Rotterdams neigen…) Maar toen de verslaggever vroeg waar ik eigenlijk vandaan kom, wist ik dat ik dat dus wel aardig had kunnen verbergen. (Normaal krijg ik namelijk de vraag: “je komt zeker uit de buurt van Rotterdam?” Hoezo, kejje dat hore dan?)
Ach ja… Ik weet in elk geval één ding: beetje minder snel gaan praten en minder giechelen. Maar zo’n uitwerking heeft een microfoon blijkbaar op me, als ik er niet in moet zingen, maar praten. Enge dingen, microfoons.
P.S: Ik weet ook al welke cd de volgende wordt die ik ga kopen: “Retroglide”. Uhuh. Die komt in september uit. Laat dat nou de nieuwe cd zijn van Level 42… Heheheh…
annekedejong 
Geef een reactie