24 december
Wat een problemen…
Had ik nog niet verteld, hè? Dat ik een stalker heb… Nee, ik zag ‘m pas geleden voorbij schuiven op TV en toen dacht ik er weer aan. Mijn stalker. Niet zomaar een stalker. Nee, ik heb niet de eerste de beste achter me aanlopen natuurlijk…
Okee. Voor de draad ermee! Mijn stalker is niemand minder dan Richard Gere. (WAT???) Nee, laat de mannen in de witte pakken nog maar niet uitrukken; met mij is niets mis… Met hem ook niet, want hij heeft geen idee dat ie iemand stalkt. Laat staan dat ie weet dat ie mij stalkt. Ik ben in februari in Londen met beste vriendin naar een optreden van ons favoriete bandje geweest. Op 14 februari zijn we ‘s ochtends lekker een beetje op ons “gemak” onze spullen aan het inpakken (“Hoe laat moesten we hier nou uit?” “He?” “Uitchecken, hoe laat?” “Eh… over vijf minuten!” Shit! “Het past niet meer, in m’n koffer!” “Wat?” “Ja, past niet meer. Op de heenweg nog wel…” Shit. “Hoe lang nog?” “Nog twee minuten” “Mooi, kan ik gauw nog effe toiletteren voordat we gaan”) Enzo. En dat alles met een Engels ontbijtprogramma op TV op de achtergrond. “Goh, die wordt er ook niet lelijker op naarmate ie ouder wordt…”, hoor ik vanuit de hotelkamer terwijl ik voor de zekerheid de badkamer voor de laatste keer inspecteer op dingen die we allang in de koffer hebben zitten. Nieuwsgierig krul ik mijn hoofd om de deurpost heen en loer naar de TV. “Wie?” “Nou, hoe heet ie?” “Oh eh…ja, ik heb ze lelijker gezien op die leeftijd…dinges… Richard Gere!” “Ja die!” “Jaja…nee, het kan erger!” Stilte. “Is dat live?” “Wat? Oh dat! Ik denk het wel. Ja, da’s live.” “Joh, dat is de Thames toch, op de achtergrond?” “Uhuh…” “Nou, op naar die studio!!! Haha… nee, geintje!” En dus gingen we nog even lekker shoppen in Londen en daarna van een heerlijke vertraging genieten op Heathrow Airport.
Een paar dagen later. Thuis. Ik sla de krant open en wat zien ik? Richard Gere neemt de geuzenpenning in ontvangst. Hij zal daarvoor op 12 maart naar Vlaardingen komen om in de Grote kerk op de Markt de ceremonie bij te wonen en daarna de penning in ontvangst te nemen. Ik lees het nog eens. Dat helpt niet. Hallo? Ik zit nu echt het wereldrecord uilig kijken te verbreken, zonder dat ik het weet. Dat Richard Gere, toch een wereldster, naar een wereldstad als Londen gaat, daar kan ik nog inkomen. Maar naar Vlaardingen? Een maand na Londen? Op hemelsbreed vijfhonderd meter van mijn huis? Tssssss…ik verbeeld me niks, maar als dat geen stalken is…
annekedejong 
Geef een reactie